دلم تنگ است

دلم تنگ است

دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبریز است

صدایم خیس و بارانی است

نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است

دیگر برای اینکه گریه نکنم

هیچ بهانه ای ندارم

گریه گاهی رمز تدبیر اشتباهات است.

کاش چمدان عشقمان را آنقدر سنگین نمی بستیم که وسط راه آنرا به زمین

بیاندازیم وراه را بدون آن ادامه بدهیم

زندگی بدون عشق اینقدرخالیست که بعضی مواقع حتی زودتر از سکوت

 می شکند 

وتو ای کاش مرا می فهمیدی 

اماحالا که می روی قرارمیان ماهیچ ؛ ولی بگو به چه بهانه می روی

نمی خواهی معشوق مرا بشناسی؟!

معشوق من آن بالاست، ستاره ای که هر شب دیوانه تر از پیشم می کند.

ستاره ای که با هر نگاهش با من عشق بازی می کند،

خوب گوش معشوق من همان ستاره سهیلی است که یک شب از آسمان دلم رد شد!

نفهمیدم چه شد، ولی مهرش به دلم نشست .

نه می توانم خود را از تو پس بگیرم ،

نه تو را پس بدهم

تو مرا گرفته ای یا من تورا،

نمی دانم

ولی می دانم عاشق همیم .

گاهی وقتهاچقدر ساده عروسک می شویم ؛ نه لبخند می زنیم نه شکایت

می کنیم ؛ فقط احمقانه سکوت می کنیم....

یه کلمه چهار حرفی ت ش ک ر میتونه بهترین هدیه و امیدواری باشه